Als de doagen körten

Als de doagen körten

De zummer is weer veurbie! het is alweer oktober

de natuur wordt weer wat sober.

De prachtige kleuren verdwienen langzoam in toene en veld

de mooie doagen lieken geteld.

Lange oavonds en mistige doagen stoan oans te wachten

t is haarfst! het blad voalt en de wind verzoamelt zien krachten.

De paddenstoulen scheiten uut de grond, klain en groot

langs de stroade, in´t veld en bie de sloot.

En zo het iedere joar, zien veur en tegen

mor als de doagen körten, komt nait oaltied gelegen.

De zunne komt en de zunne gait, woar we ook goan of binnen

op weg noar de duustere doagen, tied veur bezinnen.

Als´t licht langzoam verdwient deur duusternis

vuilen veul mensen het gemis.

Misschien gaf de zunne joe wel waarmte en was´t aangenoam

of wast´n  tied van schaduw met´n troan.

In oans leven komt de duusternis soms onverwacht en dat dut zeer!

En telt het körten van de doagen dubbel, keer op keer.

Jan Ottens