Ondanks al het schone hier ter plaatse is Valthermond niet bepaald een trekpleister in het toeristenwereldje. Behalve de inwoners hebben we niet zoveel te bieden. Dat heeft zeker ook voordelen. Bij ons weinig prominenten. Om hier een soort van prominententocht te organiseren is wat lastig. Al snel kom je in de categorie dorpskarakters. Om de omschrijving dorpsgekken maar te vermijden. Voorbeelden zat. Niks mis mee in de meeste gevallen. Maar je komt er niet voor naar ons Valthermond.
Andersom werkt het ook. Sporadisch loopt hier een beroemdheid rond. Bij de grootste Valthermondse ramp, onze veenbrand in 1917 was er zowaar nationale bekendheid. Koningin Wilhelmina kwam langs. Als de energiebronnen in gevaar komen is er aandacht. Arm Groningen. Een nationale beroemdheid in ons dorp is een vrij unieke gebeurtenis. Laat staan een internationale beroemdheid. Je kijkt toch vreemd op als je door de Rooilaan fietst en je ziet Johan Cruyff koffie drinken, bij Jan Wardenburg voor het huis. Koning voetbal in het dorp! Ook bij de opening van de mooie uitvoering van het Brughuus, inderdaad het oude gebouw, was er een appeltje van Oranje. Maar Cruyff in het dorp…
Lohues in de kerk ook leuk, erg leuk zelfs. Zekers geen alledaagse gebeurtenis. Dat is toch meer eigen soort. Het bericht dat Bert Visser langs kwam in d’Rentmeester zorgde voor veel activiteit in de vriendenkring. Het bemachtigen van kaarten. En het vrij houden van de agenda. Voor die Grunninger! Kaarten waren snel en goed geregeld. Jammer alleen dat ik ze niet weer kon vinden op de bewuste dag. Maar één telefoontje naar de d’Rentmeester en het was geregeld. Ik had weer kaarten! Het was geen reguliere voorstelling van dhr. Visser. Voor zijn doen zal het een bescheiden rustige voorstelling worden. De concertboerderij zou misschien naar Gronings gebruik wel even schudden. Maar dan van het lachen. Hoopten wij.
De voorpret was prima in orde. Ontvangen aan de deur, kopje koffie, praten met vrienden en talloze bekenden. Toen zou de eigenlijke pret moeten beginnen. En dat gebeurde. Bert was wat rustiger maar de term ‘druk’ bleef van toepassing. Als hij stil zit is ie nog druk. Hij vertelde verhalen van zijn vader, Kees Visser. Bekend bij de wat oudere generatie. Het waren verhalen uit het normale leven. En zo bleek maar weer dat het normale leven gek genoeg is. De verhalen waren al mooi. Het Bert Visser sausje er over maakte het tot een hele mooie avond. D’Rentmeester zorgde voor een hele mooi ambiance. Mooie zaal, keurig ontvangen, vriendelijke mensen, een mooie show. Kortom, zeker voor herhaling vatbaar. En ik krijg er waarschijnlijk niets voor betaald maar de d’Rentmeester is een aanrader.
Cliff