Toen de knoaln nog met elkoar verbonden waarn konn wie bie winterdag volop scheuveln. Wel tot stad grunn aan tau ast dat wolst, moar musselkenoal wui ook al wat. Het gevoarlijkst waarn de brugn, doar was het ies het dunst, en ast er dan onder deur konst, most uitkiekn veur dien kop anders wuist scalpeerd.
As klaine kinder mogst vaok van dien olders van brugge naor brugge, de holtjes wuinn voak in huus al onder de stevels knupt, en dan kroopst op handen en voutn noar de wieke. Ast sneewd had dan druig dien voader die voak wel noar daip. Veur de aller kleinsten wui der een ole staule op ies zet en konst doar scheuveln achter leern. En ast de voutn dan kold waarn gingst in huus veur de koolnkachel, mor ast dan pech hast, waarn ze deurkilt en dat dee harstikke zeer. Dan konst allein nog mor huppeln deur de keet tot dat weer of zakte en dan hast de haile oavend lekkere waame voutn. Als het wat langer deurvroor hadn we ook voak scheuvel wedstriedn van school. Met ain koek en sopie tentje.
Ast nait scheuveln konst kwam de prikslee in actie en onder mekaor wui der wedstriedn holn. De oldern ging vaok met mekoar kaigie bakn, ain paaltje van 20 cm hoog met ain holten ronde platte bole. Dan most probaarn om dizze van afstand om te gooin, woar van te veurn wat centn op legd wuien. Ze sproakn van te veurn of of dat kop of munt was veur dei ronde. As munt dus boovn lag en dat was afsprokn dan mocht dai cent oppakn. Zelfs as kwoaijong, wait ik nog dat het er soms fel aan tau ging ,veur de ruumte, deedn ze dit voak in de zwoi van de wieke. Dize sport is nouw ain beetje verdweenn deur dat de maiste wiekn dicht gooid binn. Veur in valthermond aan het zuuderdaip speuln ze dit spelletje nog welles. As het tenminste vroorn het.
Wat we als kwoaijongens ook veul deedn was wak vissn, snauk, slee en voorns, alles wat in woater leefde konst vangn. Mor het ging ook wel es mis, dan had je een nat pak en kwam je dan in huus kreegn je der nog ain schop onder de kont bie, want ja huilemaol ongevoarlijk was dit natuurlek nait. Al met al leuke herhinneringen aan dizze winters!
Een old monker