Op het moment van het schrijven van dit stukje is de Russische beer op bezoek. Het is dus erg winter. Maar op het moment dat u dit leest is de Russische beer al lang weer op zijn plek. Hopelijk. Dan de in- en aanleiding van dit epistel. Een beetje muziek op het werk maakt het werken in principe aangenamer. Vroeger, toen Valthermond nog zijn eigen postkantoor had, stond altijd radio Drenthe op. Dat was eigenlijk een welkome onderbreking tussen Schoemaker met maniertjes, Ko met maniertjes en gemopper. Dick van der Lei met maniertjes, gemopper en gescheld en van Bouwe van Oosten met maniertjes, gemopper, gescheld en ge……. En je herkende je nog een beetje in het nieuws. Het was alledaags. De hele morgen praten over een losgebroken koe. Toen dacht ik het kan niet saaier. Maar nu hebben we Q-music opstaan.
Zelfs op de zenderkeuze is mijn mening en smaak niet doorslaggevend. Q-music zorgt niet voor het spreekwoordelijke ochtendzonnetje. Het is een drie uur durend programma, gevuld met ongein, schijtlolligheid, zichzelf leuk en interessant vindende jockeys, flauwigheid en interessant doenerij. En dan hebben we het nog niet eens over de muziek. Tijdens de aanval van de Russische beer had ik het genoegen om onder de radio te mogen werken. En of je nu wilt of niet, je luistert toch. Nu hoorde ik iemand praten over hard werken, afzien, alles voor iets over hebben en er veel voor te moeten opgeven. Daar werd een uur heel interessant en gewichtig over gedaan. Hoeveel hij had moeten investeren in zichzelf. De discjockey allemaal vragen stellen die het een en ander deden vermoeden. Dus ik denk die heeft in Syrië gevochten. Of gevangen gezeten in Noord Korea. Een wedstrijd van FC Groningen bezocht dit seizoen. Of iets anders heldhaftigs gedaan.
Nu heb ik in de loop der jaren wel geleerd dat praatjes wel gaatjes vullen. Het creëert een schijnwereld. Dat bleek ook hier het geval. Wat bleek, de man was onderbroekenmodel! Toen moest ik even diep zuchten. Even met het hoofd schudden en weer verder. Is het misschien satire? Maar gezien de andere ongein op deze zender. Na de voorbereiding op het kantoor in Assen werd het tijd om de bestelling uit te voeren. En onderweg van Assen naar eerst Exloo zag ik bouwvakkers bij de gevoelstemperatuur van –15° gewoon hun werk doen Zag ik rietdekkers goed ingepakt boven op een dak in de open ijzige wind hun werk uit te voeren. Stonden twee pony’s gewoon hun werk in de wei te doen. Zag ook de heren van de gemeente goed ingepakt bomen snoeien. En dacht ik aan de Gonda en haar collega’s die met een straffe noordooster op het Noorderdiep hun taak zonder al die poespas voltooien.
Zal het onderbroekenmodel wel enig weet hebben van dit soort werk? Zullen deze werkers ook zoveel poespas moeten maken om hun werk interessant te doen lijken?
Cliff