Misschien weten we het nog, de Russische beer was midden februari op bezoek. Dat leverde hele mooie plaatjes op. Maar naast de ijspret was er ook veel sneeuw. Dat leverde ook mooie plaatjes op. Het leverde ook minder mooie plaatjes op. De postbode, de folderbezorger en Kees met hond en krant die door sneeuwduinen hadden te ploeteren. Voor de mensen achter het raam leverde dat waarschijnlijk ook mooie plaatjes op. Maar mijn collega’s, ik en Kees met de hond hebben wel even aan onze gemeente gedacht. Als wij op het Noorderdiep onze plicht liepen te vervullen hebben we vaak gedacht aan die goeie ouwe tijd.
Toen er ook nog op het Noorderdiep nog iets aan onderhoud werd gedaan. Een keer met de strooiauto en ook onze gevoelstemperatuur steeg wat graden. En waarom niet? Betalen de mensen op het Noorderdiep niet mee aan het onderhoud? Was de sneeuw te wit en had het iets met racisme van doen? Ook wat betreft het eigen straatje schoon vegen een opmerking. Dat lukte bij meerdere adressen beter in de figuurlijke zin dan in de letterlijke zin. Het was behelpen. Bij sommige adressen toch wel even gekeken met een verbaasde en wat boze blik. Tot aan de postbus was alles netjes verwijderd. En de sneeuw werd aan de andere kant van de brievenbus opgestapeld. De kant waar de postbode, folderbezorger en Kees met zijn krant door een halve meter sneeuw hadden te klunen naar de bus. Dit waren wel de uitzonderringen die zijn blijven hangen.
Over het algemeen was het best voor elkaar. De meest straten waren geveegd en lagen er keurig bij. En ik wil hier nog wel even een paar positieve uitschieters vermelden. Heb daarvoor even de onderzoek journalist en ervaringsdeskundige in één persoon samengevoegd. Op het Noorderdiep was het fietspad best wel schoon, met dank aan de bewoners. Ina van Delden overdreef het sociale ook wel een beetje. Zo hard staan te vegen dat de bezem het begeeft, is ook wat teveel van het goeie. Een speciale vermelding nog even voor het stukkie van de Kevelinglaan tot aan het einde van het Noorderdiep. Klasse! Wat konden wij ons op dat stukkie verheugen!
Natuurlijk heb ik even met een extra kritisch oog gekeken naar mijn gepensioneerde ex-collega’s. De heren Dick van der Lei en Bouwie van Oosten. Bij de heer van der Lei was het ok. Het was een voldoende maar geen vette voldoende. Brievenbus goed te bereiken. Bij de heer Bouwie een dikke voldoende. Natuurlijk ook nog even heel heel heel heel kritisch gekeken bij DE Kapper. Maar niks dan lof voor onze haarknutselaar. Het pad lag er keurig bij.