In de jaren 70 waren we altijd de weg op met de brommer. Waar we naar toe gingen? Naar de kroeg en de discotheek. Bijvoorbeeld de Chaperon en Old Smuggler In. Ook hadden we vaak een paar biertjes op. Gelukkig ging dat bijna altijd goed. Soms ging je op de kop in een wieke of sloot, of je maakte een schuiver op straat. Dit betekende wel 14 dagen lang ellebogen en knieën stuk, maar we bleven er niet voor thuis.
Er was in die tijd nog niet zoveel verkeer op de weg zoals nu. In de jaren 70 werd de Mondenweg aangelegd. Van Gasselternijveen tot Nieuw-Weerdinge. De weg van Valthermond naar Nieuw-Weerdinge lag er al en heette in de volksmond, Bakkersloane. Zo genoemd vanwege twee families Bakker die voor en achter op de Bakkersloane woonden. Voor ons was de aanleg van de Mondenweg toch ook wel makkelijk,want zo konden we met onze brommers over de Mondenweg alle kanten op.
In de jaren 70 zat Café Flip Tuin op de hoek van de nieuwe Mondenweg in 2e Exloermond. Vaak werd daar zaterdagavond gedanst voor liefhebbers en wij als kwajongens waren nieuwsgierig. We gingen daar soms ook even een kijkje nemen en wanneer we terug reden deden we dat met een man of tien naast elkaar. De weg was breed genoeg…. We zongen dan ‘Oerendhard’, een liedje van Normaal dat toen net uit was. Platliggend op de brommer en terug naar Valthermond. De ene was nog sneller dan de ander, want de brommers waren ook nog opgevoerd. Spannend natuurlijk wie het eerst in Valthermond was.
Automobilisten die we tegen kwamen zijn zich vast rot geschrokken en uit gekheid riepen we ook nog “probeer tussen de lampen door te rijden”. Dit alles wel met een slok op en natuurlijk, nog zonder helm. Dit was nog niet verplicht en een helm was voor mietjes. Ook deden we een spelletje wanneer we van Oldsmugler (Cafe in Valthermond) kwamen. We gingen dan vol gas de Mondenweg over zonder te remmen! En aan deze avonturen moet ik de laatste tijd vaak denken als ik aan de jongens denk uit Stadskanaal die zijn verongelukt op de Mondenweg. Wij hadden geluk…. daarom kan ik dit verhaal schrijven, deze jongens niet.
Ook wij hebben in onze jeugd kameraden verloren en op zo’n moment denk je daar vaak aan terug. Een troost is het niet maar vergeten doe je zoiets niet. Daar achter op de Mondenweg op de Valtherdijk zijn de laatste 12 jaar in een straal van 500 m vier mensen verongelukt allemaal op verschillende manieren. Eerst werd er een meisje vermoord, toen iemand op de motor en daarna twee jonge automobilisten.
Triest om te weten dat de mensen die op de hoek van de Valtherdijk/Mondenweg wonen zelf een zoon hebben verloren met een auto-ongeluk. Mensen zullen dit tot in lengte van jaren niet vergeten en er iets aan veranderen is ook al onmogelijk. Laten we vooral hopen dat er niet meer slachtoffers vallen.
Ain Old mondker