Sinds de sluiting van de Kesmarkt is de noodzaak van bezoekjes aan Hansie Kes afgenomen. De enige redenen om er eens langs te gaan zijn van vriendschappelijke aard. Die aard is er nog steeds. De supermarkt weg, maar het contact blijft. Zo ook de verjaardagen. Vaak hetzelfde liedje, vaak dezelfde personen en vaak dezelfde verhalen die elk jaar wat mooier en sterker worden. Hansie (ik hoop dat ik Hansie mag schrijven) is op leeftijd, heeft niet veel meer te wensen. Is dus een moeilijk object om te verrassen op zijn verjaardag. Zijn muzieksmaak is niet gestopt na de jaren 80 Hij probeert aan te haken met de hedendaagse muziek. Dus met een muziekcadeau kan ik hem niet verrassen. Dat vraagt om een beetje creativiteit in het cadeau. Genoeg reden voor afleiding dus bij het bezorgen van de post. En dan kom je toch op ideeën!
Muziek als hoofdthema. En dan op de zijwegen vind je wel iets. En ook nog cultureel verantwoord. Hypnosis. Was dat nou? Is een terechte vraag. Hypnosis is een tentoonstelling in het Groninger museum. Hypnosis is/was een creatief bedrijf. Gespecialiseerd in het ontwerpen van LP hoezen. De jonge lezer moet maar even googelen op LP hoezen. Of aan opa of oma vragen. Cadeau viel in goede aarde. Dus op naar het museum. En alsof we op een schoolreisje gingen. Een kwartier van te voren zat hij al klaar. Jasje al aangetrokken, haartjes netjes gekamd, centjes mee van Greet. Kortom, enthousiasme. We gingen op schoolreisje. Op naar Groningen.
Wist niet wat er van te denken, deze tentoonstelling. De goede instelling, we lieten ons verrassen. En dat gebeurde. De expositie ging over hoesontwerpen. Hoe ze in de jaren 70/80 te werk gingen. Dat was vak- en handwerk. Het hele makingsproces werd uitgelegd. Niks met computers. Wat ze tegenwoordig in een vloek en zucht kunnen produceren was in onze glorietijd een tijdrovend werkje. Voor het inkleuren van sommige hoezen was twee weken geen overbodige luxe. Leuk feitje was dat bij de meeste hoesontwerpen een verhaal was geplaatst. Met de opdracht gegeven door de artiest. En wij maar denken dat alles met wat geestverruimende middelen tot stand kwam. Er zat wel een gedachte achter. En als het uitgelegd werd viel bij ons het kwartje ook wel.
En we waren er toch, dus ook maar even een Rembrandje bekeken. Ook geen amateur. 175 miljoen kan ik er niet voor geven. Om de dag emotioneel te duiden nog maar even de kroeg in. Even naar de drie gezusters. En we blijven achter het veranderen van de tijden aanstrompelen. 30 jaar geleden kon je nog in het Gronings bestellen. 20 Jaar geleden nog in het Nederlands. En nu moest de bestelling in het Engels. Gelukkig lukt dat wel met Cola als bestelling.
Cliff