Voordat ik begin met de serieuze zaken wil ik even terugkomen op het stukkie van de vorige Kiek. Even een beetje vergist in de tijdskalender. Dacht dat de vorige Kiekcolumn al de eerste van dit jaar zou zijn. Dat is dus niet het geval, dit is de eerste van het jaar 2024. Met daarbij de beste wensen voor dit jaar.
Hoe komt zo’n vergissing? Wel over nagedacht, niet wakker van gelegen. Daarvoor zijn er andere dingen. Misschien dat de kerstdrukte in het onbewuste een rol speelde. Volgens de logica op papier zou de kerstdrukte dit jaar een makkie zijn. Het nieuwe systeem was de uitvinding. Het nieuwe systeem bij de post zou alle kerstellende doen vergeten. Maar papier is geduldig. En het laatste kerstkaartje zou weleens in februari besteld kunnen worden. Vroeger was de kerstperiode, naast alle drukte, ook een erg gezellige tijd. Tegenwoordig hebben we de Top2000 op de radio. Ook mooi. Dat speelt zich allemaal af in Assen, op het sorteercentrum. Daar kan de onschuldige Valthermonder niets aan doen.
Dus schakelen we over naar ons Valthermond. De drukte tijdens de bestelling. En een poging wat begrip op te dringen aan mijn zwager. Zwager Henk, aan het Noorderdiep, die hardop begint te proesten, hyperventileren en rood aanloopt als we zeer terecht wat aandacht krijgen in de pers. Aan een geadresseerde in de Rooilaan, laten we hem Jirzy noemen, die hardop begon te lachen toen ik vertelde dat ik na klein kwartiertje echt een eind aan het gesprek moest maken. Door aan te geven dat het erg druk was en ik toch echt verder moest. Aan de bewoner van de Veenmoslaan, laten we hem Lambertus noemen. Die ik er van verdenk kaartjes aan zichzelf te sturen. Zo populair en geliefd lijkt mij onwaarschijnlijk! Maar elke keer het vriendelijk lachje de deur op een kier. Ik wil het geen uitlachen noemen. Kan mij de privacy ook schelen. Het is de voormalige gehaktballenverkoper uit eigen keuken. En ook schijnt hij kapper te zijn geweest. En de gemiddelde lezer weet dat ik een zwak heb voor Valthermondse kappers. Allemaal een beetje raar, apart en met een ruime korrel zout best te pruimen.
Ook een beetje begrip gevraagd aan de mensen die de postnl-app hebben gedownload. En dan zal ik ook een beetje begrip proberen te tonen voor hun vragen/opmerkingen. De app is in deze periode een heel mooi reclameproduct. Maar heeft weinig met de kerstrealiteit van doen. Populistisch gezegd klopt er niets van. De realiteit is dat er weleens een foutje in sluipt deze tijd. De eerst drie vragenstellers krijgen ook op vriendelijke toon uitleg. Nummer vier wordt al wat minder. En de glijdende schaal stopt niet vanzelf. Daar heb ik wel een nachtrust voor nodig. Maar het is niet allemaal maar narigheid. Er is ook waardering, kaartjes en chocolade en veel beste wensen.
Cliff