Een van de vele verschrikkingen van het verhuizen is het klussen, naast het verlaten van het oude vertrouwde. Met het verleden van mijn verhuizingen opgeslagen in mijn niet meer zo perfecte geheugen. De dankbaarheid die ik nog steeds voel voor de hulp. Als ik dat allemaal alleen had moeten doen was ik nu nog de parketvloer aan het leggen. Maar door de hulp van zwagers en neef was het in één dag geklust. Laat ik vooral ook de hulp van de zussen niet vergeten, onderschatten en te waarderen. Als ik zie hoe mooi de verf nog steeds op de kozijnen, deuren en ander houtwerk zit vergeet ik vaak de keiharde onderhandelingen die er aan vooraf gingen.
Had de moed Hans Eling te vragen voor wat schilderwerk. Had daarvoor ruimte in de begroting gelaten. Dus praten met de zaakwaarnemer van Hans, zijn Greet. Deed een bescheiden voorstel. Het antwoord van De Zaakwaarneemster was (en ik citeer) ”Ben je gek, Hans doet dat wel even voor jou”. Dat zijn nog eens onderhandelingen waar twee partijen een goed gevoel aan overhouden. Weet niet of degene die het werk heeft gedaan ook zo tevreden was. Maar zo gaat het vaak in het leven. De mensen die het werk doen zijn meestal niet degene die het meest profiteren van de gedane arbeid. Tot zover een terugblik op het klussen.
In de tijd daarna bleef het klussen beperkt tot het verwisselen van een lamp, band oppompen, de hoofdschakelaar weer omzetten als de stroom uitviel. Maar soms komen er schijnbare gemakkelijke klussen op je weg. Waarbij je denkt heb ik hier nu hulp bij nodig? Of kan ik in al mijn onhandigheid deze klus klaren? Na veel wikken en wegen toch maar besloten de uitdaging op te pakken. Het winkelen is tegenwoordig geen klus meer. Dus het rolgordijn besteld en beginnen met de voorbereiding. De gebruiksaanwijzing leek een soort geheimtaal. Maar gelukkig hebben we Youtube. De instructies leken niet zo moeilijk.
Het passen en meten lukte wonderwel. Nu moest het gordijn nog op de juiste plaats komen. De voorbereiding was ik tevreden over. De schroeven moesten nog even in het kozijn. En gelukkig, er was toch nog wat tegenspoed. Het lukte niet met de boormachine. De machine onredelijke verwijten maken ging het ook niet beter van. Na vele pogingen het maar met mijn eigen spierkracht geprobeerd. En donderju, het lukte. Niet meteen op de juiste plaats. En toen deed de boormachine wel wat ik van hem verwachtte. Heel geduldig verwijderde hij de schroeven. Ik had de boormachine in een verkeerde stand het werk laten doen. Net als in het gewone leven, als je de mens in een verkeerde stand zet gaat het ook niet!