Het WK voetbal net achter de rug, de kerstkaarten voor de boeg op moment van dit schrijven. Kortom, moeilijke tijden. WK was ook geen pretje. De enige international op wereldniveau was Louis van Gaal. En Louis kan veel. Trouwens het hele WK heerlijk op de Belg gekeken. Commentators zijn meer liefhebbers dan beterweters. Voetbal is daar nog een spelletje en geen wetenschap. Met een gezonde dosis Nederlandsarcasme.
Maar wie waren er eerder thuis? Nog een voordeel van de Belg is dat er weinig reclame is tijdens de rust. De studiogasten hebben tijd voor een woordje. Worden niet na een zin afgekapt, want er moet weer geshopt worden. Op de Nederlandse tv is er in de pauze ruimte genoeg voor een plas, een kop koffie, Facebook te scrollen. Behalve de finale waren er weinig wedstrijden waarbij het plezier er vanaf spoot. Het plezier wat je hebt bij het zelf spelen in onvergelijkbaar met het kijkplezier.
Vroeger in opa zijn tijd. Kijkplezier is toch ook wat waard. In de goede oude tijd op de zondagmiddag massaal kijken naar Valthermond 1. Honderden toeschouwers langs de lijn, vaste plaats achter het doel. Ouwehoeren met de keeper van de tegenstander. Keeper ook vaak in voor een lolletje. Je wordt ouder en denkt het allemaal wel te hebben gezien in Valthermond. Het gras is elders altijd groener. Gegroeid van Ajaxsupporter naar Groningenfan. De magie van het oude Oosterpark nog meegemaakt. Mee verhuisd naar de Euroborg. En dat was genieten. De Boys van Ron Jans zorgden voor vermaak en resultaat. Het kan dus wel.
Wat een groeibriljanten aan het werk gezien in de Euroborg. Suarez zo uit Uruguay, Tadic uit Servië, nog zonder zijn Ajaxmanieren. Nevland uit Noorwegen die de hele boel aanjoeg. Een uitverkocht huis dat achter de ploeg stond zorgde voor een unieke sfeer. Je zag echt een ploeg aan het werk. Ron Jans moet toch wel een vakman zijn. Maar ja, aan alles komt een eind. Ron Jans weg en langzaam gleed FC Groningen af naar het Frank de Boer voetbal. Balletje breed, balletje terug.
Tijd om terug te keren naar de roots. De plaatselijke voetbalvereniging. Geen spijt van gekregen. Het niveau mag wat lager zijn. Maar in een wedstrijd in de 2de klasse competitie is er meer vertier dan in heel wat wedstrijden in het betaalde voetbal of op het WK. Spelplezier, inzet, fouten, doelpunten, slechte scheidsrechters, clubgrensrechters, het is er allemaal. De kans op ongeregeldheden is wat kleiner. Maar de laatste jaren wedstrijden gezien dat was pure reclame voor het amateurvoetbal. Clubgrensrechters in vorm. Veel situaties voor de doelen. En dat moet een doel zijn in het voetbalvereniging.
Cliff