Ja, bij ‘Lepeltje Lepeltje’ krijg je al snel knusse gedachten en soms gaat het nog verder. Maar wat dan te denken van ‘Lepeltje Lepeltje Lepeltje’? Woeh! nog knusser dan Lepeltje Lepeltje? Nee, dit alles is niet waar het over gaat, het gaat gewoon over drie lepeltjes, of eigenlijk vier. En dan nog niet eens van die grote lepels maar theelepeltjes en dan ook nog hele kleine, smalle theelepeltjes. Het zijn wel een beetje aparte theelepeltjes en dat is nou juist het probleem. Als het gewoon van die simpele lepeltjes zouden zijn was het probleem allang opgelost.
Het zit namelijk zo: in het door mij te verhuren vakantiehuisje voor vier personen, is van alles vier aanwezig. Vier borden, vier glazen, vier messen vier soepkommen, vier theekopjes en je voelt al waar ik naar toe wil, ook zijn er vier theelepeltjes. Althans tot twee maanden geleden. Plots was er bij de controle die ik altijd doe als de gasten het huisje verlaten en voordat er nieuwe gasten komen, een theelepeltje verdwenen. Dat kan gebeuren, er breekt ook wel eens een glas of een bord en zo’n theelepeltje kan gemakkelijk bij het groenafval zijn geraakt of ergens achter of onder liggen. Helaas komt na mijn zoeken in de groencontainer, de keukenlades en onder de banken en stoelen, het lepeltje niet voor de dag.
Nou zou dat ook wel raar zijn als er ineens een lepeltje voor de dag kwam. Zo van ‘Koekoek hier ben ik, het zoekgeraakte lepeltje’. Maar goed, ik kan hem dus nergens meer vinden. Er komen die week maar twee personen in het huisje en dan denk ik al snel, die hebben geen vier lepeltjes nodig. Ik zoek in de loop van de week wel even in m’n voorraad en dan leg ik bij de volgende gastenwissel er wel weer een lepeltje bij.
Die week denk ik nooit meer aan een theelepeltje totdat aan het einde van de week de gasten de sleutel komen inleveren en mij vertellen volledig tevreden te zijn over het verblijf en over het huisje, er is echter nog wel één klein dingetje, er mist namelijk een theelepeltje en zij hebben het niet zoek gemaakt, het was al weg toen ze in het huisje kwamen en dat kan ik bevestigen.
Voordat er weer nieuwe gasten komen ga ik in mijn voorraad op zoek naar een lepeltje maar kan er helaas geen vinden die er in de verste verte ook maar op lijkt. Weer laat ik het zo en ben van plan deze week indien ik in de winkel kom, vier nieuwe lepeltjes aan te schaffen omdat ik een gelijke toch niet ga vinden of ik moet naar de antiekshop.
Wel vraagt mijn schoonmaakhulp voordat ze naar huis gaat, me nog wel even of ik wel weet dat er maar drie theelepeltjes zijn. JA, DAT WEET IK!
Enkele weken geleden was ik bij een bevriend stel van mij op visite alwaar mij in de loop van de avond werd verteld dat ik eens een theelepeltje moest aanschaffen. Ter verduidelijking, de schoonmaakhulp is ook bevriend met het stel.
De laatste nieuwe gasten van dit seizoen vertoeven inmiddels enkele dagen in het huisje ware het niet dat de man van het stel gisteren in de namiddag op mijn deur klopte met een thee/koffiekopje in de hand met de vraag of ik een beetje zout had, dat waren ze vergeten mee te brengen. Geen probleem, ik heb inmiddels wel tien potten zout in de kast staan van gasten die dit aan het eind van hun verblijf achterlaten, evenals halve pakken koffie en vele halfvolle/halflege flessen met afwasmiddel. Wanneer hij weer vrolijk richting het huisje loopt draait hij zich om en zegt: ‘Oh ja, nog even dit, wist u dat er een theelepeltje mist, er zijn er maar drie’. Op mijn antwoord dat ik het weet en vergeten ben voordat zij aankwamen er ééntje bij te leggen keert hij tevreden huisjewaarts.
En ik neem me voor dat, voordat volgend jaar het nieuwe seizoen begint en de eerste gasten komen, er Lepeltje Lepeltje Lepeltje en nog een Lepeltje zullen zijn.
Aad Lubbe