Onder mantelzorg verstaan we alle hulp die gegeven wordt aan een hulpbehoevende door iemand uit diens directe sociale omgeving. Mantelzorgers zijn dus mensen die langdurig en onbetaald zorgen voor een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende persoon uit hun omgeving. Dit kan een partner, ouder of kind zijn, maar ook een ander familielid, vriend of kennis. In Nederland geven zo’n 4,4 miljoen mensen mantelzorg en één van hen is Lambertus van Klinken.
Voor vele inwoners van Valthermond is Lambertus wel bekend als de herenkapper. Lambertus werd al op zijn 15e kapper en op zijn 17e runde hij zelfstandig een kapperszaak. Hij kijkt met veel plezier terug op zijn kapperscarrière. Nooit één dag met tegenzin en altijd in voor gezelligheid. Dit blijkt uit de manier waarop Lambertus zijn kapperszaak runde. Een stamtoavel in de zaak, waar iedere dinsdagmorgen een tiental vaste gasten aanschoof voor het inleveren van hun lottoformulieren. En onder het genot van koffie en een hapje en een drankje kwamen de verhalen en daardoor de grappen en moppen op tafel. Gezelligheid troef op dinsdagmorgen.
Naast deze gezellige ochtend bestond er ook nog om de week een vaste klaverjasavond in de kapperszaak. De klaverjassers konden daar dan ook bonensoep, een uitsmijter of een gehaktbal eten en diverse consumpties drinken. Deze avond werd elke week door zo’n 16 personen bezocht. Toen Lambertus 25 jaar in het vak zat is hij dan ook flink in het zonnetje gezet door zijn trouwe klanten. RTV Drenthe kwam langs en er stond een verhaal in de Kiek, Lambertus was totaal verrast. Uit bovenstaande blijkt wel, verbinding, gezelligheid, doen wat je moet doen, doe maar gewoon…. dit alles past hem, maar in de belangstelling staan dat is niet Lambertus zijn ding. Mantelzorg wel!
Lies van Klinken, de partner van Lambertus, krijgt tijdens een kijkoperatie aan haar knie een verkeerde ruggenprik. Hierbij worden zenuwbanden door haar hele lichaam aangetast. Zij wordt hierdoor afhankelijk van een rollator en een scootmobiel. Lies, die zelf in de zorg heeft gewerkt en als passie dansen had, heeft haar zelfstandigheid lief, maar wordt door haar handicap nu zelf afhankelijk van hulp. Hulp die zij, onbaatzuchtig van Lambertus, als mantelzorger krijgt. Beiden geven aan “het overkomt je”.
Mantelzorgers kiezen er niet voor om te gaan zorgen: het overkomt je, omdat je een emotionele band hebt met degene die zorg nodig heeft. Mantelzorgers zorgen 24 uur per dag en kunnen hier niet zomaar mee stoppen. Voor beiden is dit soms lastig. Voor Lies omdat ze niet altijd afhankelijk wil zijn en voor Lambertus omdat hij er altijd moet zijn. Uiteindelijk ben je beiden je vrijheid kwijt. Kleine dingen beperken de zelfstandigheid en meerdere dingen bemoeilijken de vrijheid. Maar klagen doen ze niet. Je doet het gewoon en maakt er wat van.
Lambertus benadrukt dat het fijn is dat de gemeente aandacht heeft voor mantelzorg. Via Contactpunt Mantelzorg worden er activiteiten georganiseerd waar hij dan ook meestal naar toegaat. Vooral voormalig wethouder Frits Albers had veel aandacht voor het onderwerp Mantelzorg en was zelf geregeld aanwezig tijden een activiteit. Zelfs pannenkoeken bakken tijdens zo’n bijeenkomst was Frits niet teveel! Ook hij maakt er gewoon wat van!
Gelukkig is er ook tijd en de mogelijkheid voor leuke dingen. Met de camper op pad is een hobby van Lambertus en Lies. Op het moment van dit interview zijn ze net terug van een weekje Tolkamer aan de Rijn, Doesburg, Arnhem, een prachtige omgeving. In de camper voelt Lies zich minder afhankelijk. In de camper heb je geen rollator nodig en dat geeft toch enig gevoel van vrijheid. Zo mogelijk maken ze dus geregeld een uitstapje om andere camperaars, kennissen en zelfs oude buren te ontmoeten. Het maakt het leven iets draaglijker want de camper is een mooie uitlaatklep.
bovenstaande betekent ook niet dat Lambertus alleen maar mantelzorger is. Samen met Lies doet hij ook nog aan vrijwilligerswerk. Via de vervoerspool van welzijn kwamen zij in aanraking met mensen die hulp hard nodig hebben. En op wie kun je dan beter een beroep doen dan op Lambertus en Lies die zelf inmiddels weten hoe het voelt om afhankelijk te zijn. Het geeft hen dan ook veel voldoening om er vooral voor anderen te zijn. Mantelzorg… je doet het gewoon! Maar vrijwilligerswerk doe je vooral voor een ander en daar deinzen Lambertus en Lies niet voor terug ! Op dit moment bezoeken ze elke dag een mevrouw die ernstig ziek is en verder niemand heeft.
Grietje Haak-Warringa