Dit verhaaltje gaat over voorbeelden. In de bijna 60 jaar die ik nu op deze mooie planeet rondloop heb ik heel wat mensen leren kennen in de verschillende werelden waarin ik vertoef. Het idealiseren is wel behoorlijk afgenomen. Het ‘haten’ is gelukkig ook minder geworden. Dit verhaaltje gaat over voorbeelden in het leven.
Om tot voorbeelden te komen beperk ik me tot het dagelijks leven, de sportieve wereld, de grote boze buitenwereld, de ‘culturele wereld’. De mode en lifestyle wereld laat ik even links liggen. Dat probeer ik ook zoveel mogelijk in de dagelijkse realiteit. Maar je moet weleens kleren kopen. Maar om nu een modeontwerper als voorbeeld te nemen? Als kleren lekker zitten is het meer dan voldoende. Nog een lifestyle voorbeeld. Ik ga bijvoorbeeld wel eens naar de kapper en ik ga zeker niet een kapper als voorbeeld nemen. Zeker niet mijn kapper. Verder heb ik niet zoveel met allerlei coaches in vele richtingen. Al die lifestylecoaches die je door deze tijden slepen. Teveel Jomanda-achtig. Daar zoek ik zeker de voorbeelden niet.
Dan het werk, de postwereld. In de postwereld vind ik ook geen voorbeelden. De weinige voorbeelden zijn al lang ‘kalt gestellt’. Met pensioen bedoel ik. ‘Kalt gestellt’ klinkt wat dramatischer. In de goede oude posttijd was er een band met het normale leven. Je ging normaal met elkaar om. Tegenwoordig is het meer van ‘bek houden en doorwerken’. Ook deze opmerking met een korrel zout nemen. Maar het leest lekkerder lijkt mij.
Dan de sportwereld Neem nu de tennis. Een bewonderaar van Roger Federer. Maar durf hem geen voorbeeld te noemen. Toegegeven, we maken dezelfde bewegingen maar het resultaat is compleet verschillend. De voetbal… Voetballers die totaal losgezogen zijn van de normale wereld zie ik ook niet als een ideaal. De amusementswereld loopt ook niet over van mensen die je als voorbeeld neemt. De een zo glad als een paling in een emmer snot, de andere kant van de medaille (Johan Derksen) is leuker. Maar zijn levenswandel behoeft ook enige uitleg aan de hemelpoort, lijkt mij. Maar daar ga ik niet over. Gelukkig.
En dan de overtreffende trap. Je hebt ook mensen die Jezus Christus en Mahatma Gandhi als hun voorbeeld nemen en noemen. Dat lijkt mij nogal zeer erg hoog gegrepen. Mijnerzijds een en al bewondering voor hun doen en laten. Maar om in hun sandalen te durven staan…. Nee, ik blijf maar heel nederig en down to earth. Letterlijk en figuurlijk zoek de voorbeelden wat dichter bij huis. Wat gewoner… Rieks Homan.
Cliff