Bijna vakantie, voor veel mensen tenminste. Een periode van uitrusten, opladen, mooie plekken bezoeken of lekker in je eigen omgeving dingen doen waar je door het jaar heen niet aan toekomt. Veel mensen zoeken het mooie weer op in het buitenland, steeds meer mensen blijven in Nederland, waar het weer
Afgelopen weekend was een ‘trip down memory lane’ voor Tim, onze jongste Galgo. In Chaam, helemaal bij Breda, had de stichting waardoor Tim uit Spanje is gered, een bijeenkomst georganiseerd voor alle geadopteerde honden uit het Spaanse asiel waarmee zij samenwerken. De twee beheerders van dit asiel kwamen voor deze
Weet niet of de titel nog kan in deze dagen. Maar met een beetje gezond verstand weet iedereen dat ik het niet kwaad bedoel. Bovendien krijgt het een positieve draai. Ook bestaat de bevolking van ons Valthermond voor het merendeel uit hardwerkende mensen. Mensen die van maandloon naar maandloon leven.
De winter is voorbij. Eindelijk, die lange natte winter weer overleefd en op naar het mooie weer. Overleven is hier het goede woord, vooral voor Crisje. Zij heeft namelijk, zoals wij dat noemen, last van een winterdepressie. Elk jaar, als de dagen korter worden en de temperatuur zakt, merken we
Vroeger, toen ik jong was (….het is een tijd geleden) stond het hele weekend in het teken van het voetballen. Eigenlijk was het voetballen ook doordeweeks ook een stuk belangrijker dan school. Over voetbal werd meer gepraat dan over school. 1-0 Verliezen had meer invloed op mijn humeur dan weer
In de koude en natte maanden van het jaar trekken wij er altijd graag even op uit, zo ook dit jaar. Na enig overleg en ja en nee over, of we met het campertje naar Spanje zullen gaan of vliegen, waar we eigenlijk sinds het uitbreken van corona niet meer
Veelgehoorde opmerkingen die ik krijg als ik vertel dat wij vier windhonden hebben zijn “Dan moeten jullie zeker heel veel met ze lopen?”, “Die hebben het toch nodig om heel veel te rennen” of “dan gaan jullie zeker ook wel naar de renbaan”. Geen van deze opmerkingen is helemaal
De decembermaand is, ondanks de feestdagen, vaak een kille, donkere bedoeling. Niet alleen door de feestdagen krijgt december nog een beetje kleur. Er is ook nog de top 2000. Gaat nog niet zolang mee als de kerstdagen, maar ‘t wordt langzamerhand een traditie. Denk wel dat de top 2000 het
Voordat ik begin met de serieuze zaken wil ik even terugkomen op het stukkie van de vorige Kiek. Even een beetje vergist in de tijdskalender. Dacht dat de vorige Kiekcolumn al de eerste van dit jaar zou zijn. Dat is dus niet het geval, dit is de eerste van het
Onze honden dragen kleding. Héél gek vinden sommige mensen dat. Zij denken dat we dat doen als een soort van fashion-statement, zeker omdat ze vaak matchende truitjes dragen en allemaal hun eigen kleur hebben (handig met de verschillende maten, ik weet dan tenminste welke trui van welke hond is). Mensen
Vier weken geleden kreeg ik een nieuwe knie. Eén nacht in het ziekenhuis, dus het lijkt allemaal routinematig en wel mee te vallen. Dat valt dus tegen. Maar daar ga ik het niet over hebben. Er is namelijk iets bijzonders aan de manier waarop Crisje (en mijn andere honden)
Kantinepraat heeft niet zo’n best imago. Veel van wat er in een kantine gesproken wordt is weliswaar onschuldig, omdat het binnen de kantinemuren wordt uitgedragen en zelden in de praktijk wordt uitgevoerd. Er zijn momenten dat er best iets scherpzinnig op tafel wordt gegooid, al dan niet bewust. Het onderwerp
Hoe vaker je naar de landelijke tv-zenders kijkt hoe specialer ‘gewone’ mensen worden. De gasten aan de talkshow tafels komen niet uit de Groningse klei. ‘Gewone mensen’ zijn op de landelijke tv zenders iets wat je doet denken aan een beschermde diersoort. Moeilijk te vinden. Er wordt voldoende over gepraat.
Ondanks de werkdruk bij tante post heb ik onderweg af en toe nog wel eens tijd voor een praatje. Tijdens zo’n praatje komt de onderlinge verhouding met DE Kapper wel eens ter sprake. Na een bezoekje aan DE Kapper komt die vraag ook bij mij elke keer weer naar boven.
Verdriet…een hele normale menselijke emotie. Iedereen heeft wel eens verdriet, om een verlies bijvoorbeeld. Dat noemen we dan rouw. Ook honden kunnen rouwen als zij een geliefde, mens of dier, verliezen. Net zoals mensen kunnen rouwen als zij hun geliefde hond verliezen. Dat laatste wordt nog wel eens onderschat; “het
Crisje is eigenwijs. Beter gezegd; Crisje heeft haar eigen wijsheid. Die wijsheid wordt nog wel eens onbegrepen door haar mensen, die geen hondse manier van denken hebben. Wij, de mensen in dienst van Crisje, beschouwen haar dan als ongehoorzaam of dwars. Omdat ze niet doet wat wij van haar verlangen,
Sinds de sluiting van de Kesmarkt is de noodzaak van bezoekjes aan Hansie Kes afgenomen. De enige redenen om er eens langs te gaan zijn van vriendschappelijke aard. Die aard is er nog steeds. De supermarkt weg, maar het contact blijft. Zo ook de verjaardagen. Vaak hetzelfde liedje, vaak dezelfde
Op een mistroostige regendag in maart wordt het weer tijd voor mijn bijdrage aan de onvolprezen Kiek op de Mo(a)nd. Maar we houden de moed er in. Er is voldoende moois om naar uit te kijken. Ook voor de huisgenoten. Voor Johan de kater, is de katertijd weer aanstaande. Naar
Crisje ging in Brabant elke week een dagje mee naar mijn school, waar kinderen die uitgevallen zijn binnen het regulier onderwijs en jonge statushouders les krijgen. Dat was natuurlijk heel gezellig, voor mij en voor haar, want wij zijn graag samen. Maar ze ging mee om een andere reden. Crisje
Ken je dat, dat je iets heel graag wil, maar dat de weg er naar toe zó lang en moeilijk lijkt dat je er eigenlijk al niet eens aan wil/kan/durft te beginnen? Crisje d’r zusje Giana heeft dat. Giana’s lievelingsding is lekker rennen en rondstruinen in het bos. Dát zou
Als ’s morgens, heel vroeg om vier uur, de wekker gaat, heb ik best wat moeite om op te staan. Ook wel een beetje medelijden met mezelf. Dan ben ik niet zo bezig met de wereld- of plaatselijke problemen. Maar het kan altijd erger. Arme Bert Barelds moest de wekker
Heel vaak bekruipt mij het gevoel dat ik niet meer van deze tijd ben. Als ik krant, radio en tv tot mij neem bekruipt me dat gevoel steeds meer. Dat argument hoor ik steeds meer. Maar zoals Herman Finkers al zei, “dat is geen argument.” Sterker nog, het is een
Crisje kijkt op van haar zoveelste dutje van de dag en ziet Aysha naast haar liggen. Ashya is ook een van onze drie Galgo’s, een jaar of tien oud en woont sinds 2019 bij ons. Crisje ziet de afschuwelijke littekens op Aysha’s huid. Restanten van haar overduidelijk zware leven in
Crisje, voluit heet ze Carisma, is één van mijn Spaanse Windhonden, oftewel Galgo Espagnol. In Spanje worden deze galgos bruut behandeld, maar daar ga ik het nu niet over hebben. Ik zie in mijn honden vaak parallellen met menselijk gedrag. Galgos zijn super sensitief, spiegelen ons gedrag, voelen onze emoties
Het WK voetbal net achter de rug, de kerstkaarten voor de boeg op moment van dit schrijven. Kortom, moeilijke tijden. WK was ook geen pretje. De enige international op wereldniveau was Louis van Gaal. En Louis kan veel. Trouwens het hele WK heerlijk op de Belg gekeken. Commentators zijn meer
Ze ziet ons vreemde dingen doen, in haar ogen nutteloze dingen. De dingen die wij doen, leveren namelijk niets op; geen eten om onze honger te stillen, geen drinken om de dorst te lessen, geen warmte bij koude en geen gezelschap bij eenzaamheid. Dingen die essentieel zijn in het leven
De maand december is al weer aan de beurt. Tijd voor de beste wensen. Dus bij deze. Bij de het verlangen naar betere tijden hoort ook het toewensen van de allerbeste kerstdagen. Dus ook bij deze zijn die toegewenst. Misschien ook wel eens tijd op deze plaats in de ‘Kiek’
Ondanks al het schone hier ter plaatse is Valthermond niet bepaald een trekpleister in het toeristenwereldje. Behalve de inwoners hebben we niet zoveel te bieden. Dat heeft zeker ook voordelen. Bij ons weinig prominenten. Om hier een soort van prominententocht te organiseren is wat lastig. Al snel kom je in
He he, eindelijk herfst. Eindelijk een verfrissend buitje. Weer een heerlijk noordwester windje. Er leek wel geen einde aan die horrorzomer te komen. Al die hitte. Al die zon. Al die discjockey’s uit hun aircogekoelde werkplek maar juichen over het weer. Het was niet echt genieten deze
Zonder schaamte of wroeging durf ik wel te zeggen dat ik binnen de familie de meeste smaak heb. En gelukkig is zoiets democratisch niet te beslissen. Want dan trek ik aan het kortste eind. Als ik al die ellende hoor waarvan de jongste generatie in de familie helemaal opfleurt dan
Dit verhaaltje gaat over voorbeelden. In de bijna 60 jaar die ik nu op deze mooie planeet rondloop heb ik heel wat mensen leren kennen in de verschillende werelden waarin ik vertoef. Het idealiseren is wel behoorlijk afgenomen. Het ‘haten’ is gelukkig ook minder geworden. Dit verhaaltje gaat over voorbeelden
De wereld blijft veranderen. Met alle gevolgen van dien. Soms ten goede, soms ten kwade. Maar meestal schikt de mens zich naar verloop van tijd. Neem de post. Begonnen in Valthermond, op ons postkantoor in het postkantoorlaantje. Postkantoorlaantje is uit de volksmond verdwenen. Jammer. Nu is het gewoon de Wilhelminalaan.
Postboderap Deze maand even iets educatief Kijk, lees, en leer! Een postbussenrondrit door Valthermond Dit is verwennerij voor de gemiddelde postbode, even stil staan. En een boel post weer besteld!! Problemen. Volle bus!!!! Helaas geen uitzondering. Bewoner en adres bekend. Ruime voldoende bij mijn glazenwasser. De bus niet ideaal. De
Met het groter worden van de wereld (in figuurlijke zin) lijken de problemen ook steeds groter te worden. Weinig aandacht voor de niet zo grote dingen. Terwijl als we de kranten, tv, twitter en Willem Engel mogen geloven, de hele boel op ontwrichten staat. In mijn bescheiden kleine wereldje heb
Tussen alle kerstdrukte door ook nog even mijn verplichting aan de Kiek op de Mo(a)nd voldoen. Het is druk bij de posterijen. Ook bij ons op het sorteercentrum genoeg ruimte voor wat nieuwe collega’s. Dus als er een lezer is die voor een habbekrats, voor dag en dauw in Assen
Het einde van het tennisseizoen is al aangebroken. De toetjes van de tennis zijn de open toernooien. Dit zijn wedstrijden waarbij iedereen die lid is van de KNLTB zich kan aanmelden. Na een van de laatste trainingen van het afgelopen seizoen wierp Gehrard Berends de vraag op wie met Gehrard
Na de zestig jaar, herstel bijna zestig jaar, die ik nu rondloop op deze aarde, zijn er momenten en onderwerpen genoeg om eens op terug te kijken. En vergeleken met het begin van mijn loopbaan op de aarde zijn er veel dingen veranderd. Alleen al de manier van bekijken, redeneren
Deze maand drie onderwerpen, samengevoegd in één verhaal. De clubkampioenschappen, 2e Exloermond en een verrassing. Kortom, drie in de pan. We beginnen met een traditional, de clubkampioenschappen van de TC Valthermond. Elk jaar weer een van de hoogtepunten in het tennisseizoen. Strak, redelijk en streng georganiseerd door de (mooi scrabblewoord)
Een nieuw seizoen van onze Kiek. Met weer wat veranderingen en zeer waarschijnlijk andermaal verbeteringen. Heb het resultaat nog niet kunnen zien. Maar het vertrouwen is er. Een nieuwe opmaak in kleur dat roept om nog meer vernieuwing. En om alvast te waarschuwen, die vindt u hier niet. Hier,
In deze coronatijden is het ook wel duidelijk dat voetballen zonder publiek toch een beetje is als aardappelen zonder jus, als VI zonder Johan Derksen, als postlopen in Assen, als tennissen zonder Federer. Dat doet je terugverlangen naar heerlijk gevulde tribunes. Enthousiast publiek. Verheffende spreekkoren en niet te vergeten het
Een van de vele verschrikkingen van het verhuizen is het klussen, naast het verlaten van het oude vertrouwde. Met het verleden van mijn verhuizingen opgeslagen in mijn niet meer zo perfecte geheugen. De dankbaarheid die ik nog steeds voel voor de hulp. Als ik dat allemaal alleen had moeten doen
Deze coronatijden doet je op de vreemdste plaatsen belanden. Je zoekt toch wat vertier mogelijk is. Ik kom deze tijd wel door. Maar terug naar het onderwerp voor deze maand. Het gaat over vliegtuig spotten. Dat houdt in dat je naar Schiphol afreist en een tijd gaat kijken en luisteren
Misschien weten we het nog, de Russische beer was midden februari op bezoek. Dat leverde hele mooie plaatjes op. Maar naast de ijspret was er ook veel sneeuw. Dat leverde ook mooie plaatjes op. Het leverde ook minder mooie plaatjes op. De postbode, de folderbezorger en Kees met hond en
Een auto beschouw ik na al die jaren als een noodzakelijk iets. Nu ik al een tijdje de leeftijd van volwassene heb bereikt doet een auto mijn harteloos hart nog steeds niet sneller slaan. In mijn vriendenkring kan ik dus ook niet altijd aan het gesprek een bijdrage leveren. Zelfs
En dan nu een stukkie over de zondagrust. In deze coronatijden lijkt elke dag wel op de zondagrust. Dat was vroeger wel anders, jongens en meisjes. De oude, wijze man gaat spreken. In mijn jeugdjaren was de zondagsrust nog echt een totaal verschillende dag, vergeleken bij de andere dagen. Opstaan
Op het moment van schrijven is het eind november. Ik ben waarschijnlijk een van de eersten die u prettige kerstdagen en een voorspoedig 2021 wenst. Het kan moeilijk een rottiger jaar worden dan 2020. Dus die wensen lijken mij een goede kans van slagen te hebben En op dit
Weet iemand nog wat er voor klimaatomstandigheden waren op zondag 2 februari? Ik wel. Het regende nogal hard en langdurig. Maar je moet weleens even naar buiten. Om iets uit de auto te halen. En de eerste zorg is dan zo snel mogelijk weer onder dak te zijn. Dat moet
In tegenstelling tot het Black Lives Matter geschreeuw, geklaag en slachtoffertje spelen volgt er hier een onschuldig kattenverhaal. Het zoveelste, geef ik toe. Waar het hart vol van is, stroomt de pen van over. Dat geldt ook voor dat Black lives Matters gedoe, maar hier volgt een onschuldig kattenverhaal. Black
De subsidiepotjes van de gemeente zijn niet oneindig. BLM leeft niet erg in onze gemeente, dus bleven er ook nog wat centjes voor onze vereniging over. Eigenlijk was het meer een overeenkomst. Wij werden geprivatiseerd en kregen een bruidsschat van de gemeente mee. Het bedrag is meer nuttig dan
Dit wordt geen vrolijk stukkie. Het onderwerp voor deze column wordt weer een keer Bono, mijn kat, Helaas wordt het ook waarschijnlijk de laatste column over mijn grote vriend. Want na bijna 16 jaar heb ik mijn grote vriend moeten laten inslapen. En dat zijn geen gemakkelijke dingen! Dat deed
Nog steeds op reis vanuit de Doorsnee. Door de podcast ‘radio Buenos Aires’ vertoefde ik een tijdje in het Argentijnse voetbal en stad. Het reisverslag gaat niet alleen over de belangrijkste bijzaak in het leven, de voetbal, ook de Argentijnse keuken wordt uitgebreid besproken. En wat voor effecten dat heeft
Met de meeste rages loop ik hopeloos achter. Alleen met de walkman liep ik aardig voorop. En met de podcast heb ik het gevoel dat ik aardig in de kopgroep zit. Een podcast is een soort van radio-uitzending maar dan zonder reclame- en diskjockey flauwekul. Je hebt langzamerhand een podcast
Heerlijk, twee weken vrij aan het begin van het jaar. En op bescheiden schaal kan ik wel zeggen dat de hoogte- en dieptepunten dicht bij elkaar lagen. Donderdagavond heerlijk lachen bij Theo Maassen en op vrijdagmorgen bij de tandarts in de stoel. Hoewel daarover ook zeker iets te zeggen en
Soms krijg ik door de vreemdste dingen opeens een idee voor mijn maandelijks stukje in de Kiek. Al sinds mijn jeugd een grote liefhebber van Queen. En dan niet de Koningin. De muziek van Queen is echt tijdloos, wat de Top 2000 elk jaar weer bewijst, en verveelt niet. Dus
Niet zo’n kenner van het wel en wee van de automobiel. Niet zo geïnteresseerd in de vele duistere geheimen die de auto geheimzinnig houdt. De kleur van de bolide houdt mij niet uit mijn slaap. Status lees ik niet af aan het statusblik. Of het rijtuig nodig aan een wasbeurt
Niet zo’n kenner van het wel en wee van de automobiel. Niet zo geïnteresseerd in de vele duistere geheimen die de auto geheimzinnig houdt. De kleur van de bolide houdt mij niet uit mijn slaap. Status lees ik niet af aan het statusblik. Of het rijtuig nodig aan een wasbeurt
Vroeger hadden wij een seizoenkaart bij de FC Groningen. Het was in de goede tijd van de FC. Sterker nog, het was de erg goede tijd van de FC. Dus het was geen tijd om te schelden op de ploeg. Het was een genoegen om te kijken, zonder moeite. Het
Als ik terugdenk aan een van de vele dingen die het leven kleur geeft, denk ik zeker ook aan de Noorderrondrit. Even uitleggen aan de jeugd dat de Noorderrondrit een schaatstocht is die wordt verreden in de kop van de provincie Groningen. Schaatsen is iets wat men op bevroren vaarten
Daar staat ie dan! Fier, rechtop in de wind. Onze windmolen. Maar of ie wel echt van ons allemaal is, is één van de vele vragen. Het ‘kijkgenot’ is er wel voor ons allemaal. Hij is niet klein, gematigd of onopvallend te noemen. Het steekt wel behoorlijk boven het maaiveld
Zo tegen half zes sta ik op en maak me gereed voor mijn reis naar Assen. Na ontbijt en het werken aan het uiterlijk vertoon vertrek ik een half uurtje later. Me zoveel mogelijk houdend aan de ingestelde maximum snelheid ga ik op weg. Niet iedereen houdt zich aan de
De vorige maand begonnen aan het samenstellen van een favorieten elftal. In de maand april alleen toegekomen aan de basis van elk elftal, de verdediging. Dat waren allemaal rotsen in de branding, fundamenten waarop je kon bouwen, de basis van een geraamte met mogelijkheden, geen verzakers. Zowel op het voetbalveld
Mensen dei vrij binnen in hun doun en loaten Hebben het voak nait in de goaten. Dat aanderen veur hun vrijheid hebben streden Angst en pienne mossen deurstoan en veur oanze vrijheid binnen overleden. Op 4 mei kommen we weer bie mekoar bie het monument om te herdenken Soamen stilstoan
Bij de echt grote voetballers zie je steeds meer dat hen wordt gevraagd om eens het elftal samen te stellen met hun favoriete voetballers. En zo een All Star team samen te stellen. Dat leek mij ook wel eens leuk. Maar heb niet het gevoel dat de VI (Voetbal International)
Bij de echt grote voetballers zie je steeds meer dat hen wordt gevraagd om eens het elftal samen te stellen met hun favoriete voetballers. En zo een All Star team samen te stellen. Dat leek mij ook wel eens leuk. Maar heb niet het gevoel dat de VI (Voetbal International)
Het volgend stukje is een open brief aan Dennis Bruintjes, de organisator en pubquizmaster van de pubquiz in de kantine van de voetbalvereniging. Moi Dennis, Allereerst maar even de beleefdheden uitwisselen. Nog bedankt voor het accepteren van ons team (tennisvereniging Valthermond) tijdens de pubquiz in de kantine van de
In het nieuwe jaar hebben wij van de tennisvereniging de handjes al behoorlijk laten wapperen. In de privatiseringsgolf die de laatste jaren al door het land waait, waren we tot nu toe uit de wind gebleven. Dit jaar echter wordt de vereniging geprivatiseerd. De gemeente heeft ons goed behandeld en
Door de grenzeloze en onbegrijpelijke wijsheid van Postnl had mijn sociale leven in de maand december een dikke onvoldoende. Het leek de postboys van Postnl in al hun wijsheid verstandig om mij de kerstdruktemaand in Zwolle te laten doorbrengen en werken. De plaats werd ik al niet enthousiast van, van
Ook in deze moderne tijden zijn er wel eens dingen die mij doen herinneren aan die goeie ouwe tijden. Nog even daargelaten of het werkelijk goeie ouwe tijden zijn. Als ik ze herinner als goeie ouwe tijden hebben ze zeker waarde. En nu kan ik er wel tegen aankijken als
Op het moment van het schrijven van dit stukje is de Russische beer op bezoek. Het is dus erg winter. Maar op het moment dat u dit leest is de Russische beer al lang weer op zijn plek. Hopelijk. Dan de in- en aanleiding van dit epistel. Een beetje muziek
Elke maand een nieuw onderwerp vinden valt niet altijd mee. De ene maand gaat het wat gemakkelijker dan de andere. Kan het ook niet elke maand over de kapper hebben, ondanks alle inspiratie, ergernis, frustratie en tranen die hij oproept. Het zetje voor het onderwerp kwam deze maand uit de
Hè hè, even een dagje rust in de verhuizing. Even tijd voor de Kiek op de Mo(a)nd. Verhuizen is en wordt geen hobby. Twee keer verhuizen binnen een jaar is niet iets voor iemand die zo van zijn rustige momenten houdt. Maar dit is wel de laatste verhuizing! En het
| Realisatie OostingMedia
